O inmortal (Relato en galego)

O inmortal

Alegreime de baixar do taxi. Durante a viaxe tiña unha desagradable  sensación de estar parado. A  cidade que coñecía desde neno parecía  esvarar polos cristais cheos de nicotina, repentinamente convertida nun conxunto de formas  esfuminadas, nun reflexo irreal, nunha colección de recordos escuros que o tempo borraría. O condutor fumaba un cigarro de tabaco negro como se fosen outros tempos, como se fumar dentro do taxi sen preguntarlle ao cliente non fose unha temeridade.

A min non me importou que fumara, cada un espera a morte como mellor lle parece, o que me molestaba era o que dicía. Era un home canso do seu traballo, un home que perdera a confianza. Non cría nas persoas e todo lle parecía corrompido. Estaba cheo de envexa. Despois dun disco de Raphael puxo outro de Miguel Bosé. Xa digo, cada un espera a morte como mellor lle parece, pero tampouco está de máis un pouco de consideración cos demais. Non lle gustaba o goberno, dicía que todos eran iguais. Falaba mal do presidente sen preguntar a quen votara eu. Era un imbécil.

Se queres seguir a ler podes descargar o resto do relato aquí:

Resto O inmortal